Kalbin evi

Değerli hakimler, sevgili aile, iyi günler:

Ben Sunshine Bar'dan Daishali ve bugünkü konuşmamın konusu: Kalpteki ev.

Zaman su gibi akıp geçiyor, şirkete katılalı bir yıl oldu ve Teng Te'nin büyük ailesine katıldığım sahne hala canlı bir şekilde aklımda.

Kocam benden önce şirkete geldi, asıl amacı eve yakın olmak, ailedeki yaşlılara ve çocuklara bakmaktı. Beni geri dönmeye ve aileden ayrılmak istemediğime ikna etmesinin sebebi de buydu. İlk başta kalbim çok dirençli ve isteksizdi ve iş konusunda sürekli tartışıyorduk. Son işim Xiamen'deki bir fabrikadaydı ve orada sekiz yıl çalıştım. Bir insan hayatında kaç yıl geçirebilir ki? Gençliğim, anılarım o sekiz yılda geçti, bu işe çoktan aşık oldum ve sekiz yıldır buradayım. Ailemin gözünde bu iş çok zordu, çünkü her gün sabah dörtte kalkmam gerekiyordu, herkes hala uyurken, ben çoktan işe adanmıştım. Çok yoğun ve zor olmasına rağmen dolu doluydu. Azmim ve çalışkanlığım sayesinde üç yıldan kısa bir sürede sıradan bir çalışandan yöneticiliğe terfi ettim.

2018 Yeni Yılı'nın altıncı gününe kadar babam aceleyle gitti, ama ben onu son kez görmeye geri dönemedim. Hâlâ kalbim pişmanlık ve vicdan azabıyla dolu ve babamın gidişi beni bırakmayı zorlaştırıyor. Yıllar boyunca, işim gereği yaşlılara ve çocuklara eşlik etmedim, nadiren önemsediğim kocam da dahil olmak üzere ailemle ilgilenmedim. Eskiden genç ve saftım, ne kadar mutlu olduğumu hissediyordum ve şimdi "oğul büyütmek istiyor, ebeveyn yok" gerçeğini fark ettim. Düşündükten sonra kendimi iyi hissettim, 8 yıldır bana eşlik eden fabrikaya ve işe veda ettim ve kocam ve çocuklarıma doğru yola koyuldum. Tenter'a geldim, herkesle tanıştım. Sanırım şanslıydım. Bu bir lütuftu. Tüm kayıplar başka bir şekilde geri dönüyor. Çünkü burada sıcakkanlı insanlarla tanıştım.

Önceki iş aslında sıkıcıydı, montaj hattındaki makine gibi, her gün aynı işi tekrarlıyordu, iş sonrası yemek ve uyku zamanıydı. İlk geri döndüğümde, fabrikanın hiçbir yanılsama ve beklenti olmadan aynı olması gerektiğini hissettim. İşe yeni başladığımda, kafam karışıktı, çaresizdim ve bir ara pes etmeyi düşündüm. Jane'i ilk gördüğümde, onunla geçinmenin çok kolay olmayabileceğini düşündüm ve bir daha iletişim kurmadık. Daha sonra, daha iyi anlaştıktan sonra bizi desteklemeye geldiğinde, Jane'in çok sıcakkanlı ve nazik bir kız kardeş olduğunu düşündüm. Yang'ımı tanıdıktan sonra, ilacı bana bizzat getirdi ve nasıl alacağımı ayrıntılı olarak anlattı. Ayrıca bu olay bana, kendi sezgisel hislerinizin sonucunu doğrudan yargılayamayacağınızı, ancak bir cevap verebilmek için önce derinlemesine anlamanız gerektiğini anlamamı sağladı. Bir uyum sürecinden sonra, bir fabrika olmasına rağmen, Teng Te'nin hissi gerçekten tamamen farklı. Atölyedeki arkadaşlar, ister departmanda olsun ister olmasın, çok net değiller, çok istekli ve yardımseverler ve bana iş ve yaşamda çok yardımcı oldular, böylece bu büyük aileye hızla entegre olabiliyorum.

Bir gün eşimle el ele tutuşup sahnede uyumlu kıyafetlerle performans sergileyeceğimi hiç düşünmemiştim. Bu deneyim hayatımızın seyrine bambaşka bir renk kattı. Yıllık toplantı, herkesin sıkı çalışmasının, sıfırdan programlamanın, tekrar tekrar eğitimin, detaylı provaların kristalize olduğu bir an; böylece şirketin niyetlerini tam olarak hissedebiliyor, ekibin gücünü hissedebiliyorum. İlk kez, meslektaşlarımın uyumu karşısında derinden sarsıldım. Yıllık toplantının başlayacağı kritik anda salgın patlak verdi ve meslektaşlarımın çoğu Yang'dı, bu yüzden yıllık toplantının iptal edilmesi gerektiğini düşündük. Ancak Qiu, eylemleri ve azmiyle her zaman zorlukları aşmamızı sağladı, danslarda ve konuşmalarda öncülük etti. Sesimiz kısılsa ve ateşimiz yükselse bile, geri çekilmek yok. Böyle bir liderle ilerlemek için daha fazla motivasyonumuz oluyor. Bu görsel şölen, herkesin ortak azmi ve çabasıyla başarıyla sona erdi.

Yıllar önce aldığımız o kocaman kırmızı zarfları hatırlıyor musunuz?! Eski meslektaşlarımla konuşurken kıskançlıktan çatlıyorum, üzerinde "Sevgiyi eve getirin, şirket için böylesine mükemmel bir yetenek yetiştirdiğiniz için teşekkür ederim" yazan o kırmızı zarfı hâlâ hatırlıyorum. Şirket, bu yoğun sevgiyi evdeki ailelerimize de götürmemize izin verdi. Büyüklerimiz çok duygulandı çünkü şirket sadece bizimle değil, ailemizle de ilgileniyor. Ebeveynlerimiz sık sık bize minnettar olmamızı, sıkı çalışmamızı, şirkete geri verebileceğimiz şeyin çok çalışmak olduğunu söylerler.

Tenter benim yuvam; sıcaklık, enerji ve aynı zamanda sevgi dolu. Burada oturan aileye sormak istiyorum, siz de aynı şekilde hissediyor musunuz? Faydalı olacaksa, lütfen ayağa kalkıp Başkanımız Qiu'ya en içten alkışları gönderin. Herkese teşekkür ederim. Zaman ayırdığınız için teşekkür ederim. Ben Sunny Bar'dan Dashiell. Teşekkürler!